Posts

Posts uit 2012 tonen

Sprankel

Vandaag sprak ik met een sterke vrouw over je leven (weer) oppakken en sprankelen. Het maakt niet uit op welk gebied zolang dat Heilig Vuur maar weer aangewakkerd wordt. Vroeger lukte alles wat ik aanraakte. Op de één of andere manier kreeg ik het allemaal voor elkaar. Mensen waren meer dan bereid om me te helpen. Ik hoefde het maar te vragen en het was geregeld. Ik had die sprankel die veel mensen prettig vinden. Die sprankel is er nog wel, maar hij is een beetje (oké: heel erg!) stoffig. En het probleem is dat ik de stoffer ben kwijt geraakt. Doordat we kinderen hebben gekregen, ik thuis ben gaan werken en veel meer tijd aan het huishouden ben gaan besteden is alles op een lager pitje komen te staan. Of:  wat stoffiger geworden. Maar nu wil die sprankel er weer uit! En ik heb geen idee waar die vandaan gaat komen en welke kant hij op wil gaan. Eigenlijk heb ik niet eens een idee welk deurtje ik moet openmaken om hem er uit te laten. Maar hij gaat er uit komen. Dus als je ergens opeen

Het einde

Ik maak me op voor het einde van dit leven. Volgens de Maya's zal dat op 21 december zijn. En ik ga met ze mee in die gedachte. Niet dat ik een doemdenker ben hoor. In tegendeel: ik barst van de de positieve energie en heb er vreselijk veel zin in.  De komende dagen ga ik eens heel goed nadenken over wat er niet zo handig was in dit leven. Dat kan ik namelijk in het volgende leven dan beter doen. Het is nog negen dagen tot C-day. C staat bij mij voor Change. Change day dus. Want op 21 december gaat het veranderen! Dan staat in ieder geval het afvallen en gezond worden met stip op nummer één. En langzamerhand wil ik mijn familie ook meenemen met mijn mooie reis door het gezonde leven. Ik ga ze helpen met hun koffers te vullen met de juiste bagage. Heb al vast een doosje voor ze gevuld. Weet je wat er in zit? Nou vooruit ik zal het je vertellen, maar niet verklappen hoor anders is het geen verrassing meer! In dat doosje zit zo mogelijk nog meer liefde van mij voor ieder van hun.  In

Koekje van eigen deeg

Afbeelding
In ons huishouden bevind zich één dwarse avondeter en dat is zoon nummer 2. Die lust bijna niets en als hij het wel lust dan is er wel iets anders waar hij over kan zeuren. Een weekje geleden besloten manlief en ik om er maar niet moeilijk over te doen en het maar te laten gaan. Hij zou vanzelf wel weer bijtrekken en gaan eten. Maar dan dus ook geen andere dingen meer tussendoor! Helaas werkte het niet echt. Er werd zo mogelijk nog minder gegeten. Op een avond had ik lang in de keuken gestaan om het iedereen weer naar de zin te maken. Weet niet meer precies wat ik toen gekookt had, maar ik weet wel dat er veel keus was. En zoonlief haalde overal zijn neus voor op.  (plaatje van het www) Toen kwam de heks in mij naar boven. Ik moest en zou hem aan het eten krijgen. Ik zag hem steeds witter worden, wallen onder de ogen, lusteloos. Het kon zo niet langer. Ik riep in mijn boze en wanhopige bui: "Pas maar op dat je geen scheurbuik krijgt!" "Wat is dat, mama?" vroeg zoonl

Van alles en nog wat

Het gaat hier vaak in zo'n stroomversnelling dat ik òf geen tijd heb om te bloggen òf het totaal vergeet. Wat is er zoal gebeurd hier de laatste tijd? Oudste is begonnen met zijn teken- en schildercursus in het noorden van de stad. Hij heeft het enorm naar zijn zin. Al na twee lessen zie je de vorderingen. Aan het einde van de gehele cursus zal er een expositie worden gehouden; ben benieuwd! Ons enig overgebleven huisdier, kat Duke, hebben we afgelopen woensdag laten inslapen. Hij was 17 en het ging gewoon niet meer. Verdriet van het afscheid nemen en opluchting omdat ik niet constant meer hoeft te dweilen, wisselen elkaar af. Voorlopig even geen huisdieren meer ;) In de tussentijd ben ik ook nog een jaartje ouder geworden. Was een heerlijke dag. 's Middags bij mijn ouders geweest om het daar te vieren. Luxe hoor: je kan gaan zitten en je hoeft alleen maar jarig te zijn. Groter cadeau is er toch niet?! De raven zijn weer langs geweest en hebben mooie kleren en wat (schitterend!

Kritisch ademhalen

Afbeelding
Ik lees veel blogs, zit op facebook en sla regelmatig een (virtuele) krant open. Je kan over ieder mogelijk onderwerp wat je maar kan bedenken wel regels en adviezen vinden op het net. Van heel zinnig (Borstvoeding en babydragen, voeding, stoppen met roken) tot iets minder zinnige (hoe om te gaan met neuspeuteraars, ècht!). Wat mij opvalt is dat de meeste schrijfsels doordrenkt zijn van sterke meningen. Heerlijk om te lezen hoor, anders was ik allang afgehaakt. En vaak moet ik er toch ook om lachen. Wat waarschijnlijk niet het doel was van de schrijver *oeps* . Als ik zou moeten leven zoals men predikt, zou ik geen leven meer hebben. Ik moet besparen dus moet ik regenwater opvangen, kleren verstellen, sokken breien, zelf wasmiddel maken (dit heb ik gedaan maar ik was niet tevreden over het eindresultaat). Terwijl mijn jongste in de draagdoek borstvoeding krijgt, moet ik de ramen met azijn zemen. Of was het toch spiritus? Ondertussen hou ik wekelijks de meterstanden bij, begin ik ’s och

De huisvrouw

Onderstaande tekst las ik vandaag hier . Ik wilde hem ook graag met jullie delen. Gewoon omdat hij mooi is.  En zij ook..   Spreuken 31:10-29: Lofzang op de ‘zakelijke huisvrouw’ (bron: Nieuwe Bijbelvertaling) 10 Een sterke vrouw, wie zal haar vinden? Zij is meer waard dan edelstenen. 11 Haar man vertrouwt op haar en zal daar rijkelijk bij winnen. 12 Ze brengt hem voorspoed, geen ellende, alle dagen van haar leven. 13 Ze zoekt wol en linnen uit, en spint en weeft met vreugde. 14 Zoals een koopmansschip naar verre streken vaart, zo haalt zij van verre wat ze nodig heeft. 15 Ze staat al op als het nog donker is, regelt het werk in huis, draagt haar slavinnen taken op. 16 Als zij haar zinnen op een akker zet, koopt ze hem, van wat ze heeft verdiend, plant ze een wijngaard. 17 Zij is vol daadkracht, onvermoeibaar is ze in de weer. 18 Handeldrijven gaat haar heel goed af, ’s nachts gaat haar lamp niet uit. 19 Haar handen zijn voortdurend aan het spinrok, ze houdt altijd de weefspoel vast.

Je-weet-wel-kater

Afbeelding
Duke, ons enige huisdier nog, is aan het aftakelen. Het gaat snel nu. En man wat een dilemma! Wanneer laat je een dier inslapen? Bij de hond zagen we het niet helemaal aankomen dat de dierenarts het voorstelde. Bij de andere je-weet-wel-kater, Misty, wel. Dat was duidelijk op mijn verzoek. En wat zei de dierenarts? Ik had je niet meer de praktijk uit laten gaan met hem! Zo op was 'ie. Dus toch weer te laat aan de bel getrokken :( Maar nu deze knuffel. 17 jaar is hij. Sinds vanavond zakt hij door zijn linker achterpoot. Hij plast in huis. Zit maar een beetje te zitten. Vacht ziet er niet meer uit. Is heel mager! Eet en drinkt nog wel redelijk goed. Bah, ik haat dit soort momenten. Als Duke er niet meer is, is het ook even klaar met de huisdieren!! Toch nog maar even wachten? Liefs, Marleen

Sponsoring

Normaal gesproken zal ik geen reclame maken op mijn blog. Maar hier wil ik graag een uitzondering voor maken!   Denise Hilhorst en Linda Versteege hebben een droom. Ze willen Uitgerekend Jij - magazine over vruchtbaarheidsproblemen uitgeven. Denise heeft zelf met vruchtbaarheidsproblemen te maken gehad, Linda - gelukkig - niet, maar zij heeft wel lieve vriendinnen die er mee te maken hebben. Dankzij IVF werd Denise in 2007 moeder van een tweeling. Denise & Linda: 'We willen Uitgerekend Jij in een oplage van 10.000 stuks laten drukken en gratis verspreiden onder de doelgroep via fertiliteitsklinieken en internet. Er zijn bladen over baby's, over kinderen, maar als zwanger worden niet vanzelf gaat, is er geen blad waarin je je kunt herkennen. We zijn trots te kunnen melden dat Moeders voor Moeders ons initiatief ondersteunt! Daarnaast zijn we momenteel druk bezig met het werven van andere sponsoren en (kleine) adverteerders, maar helaas hebben we nog niet voldoende geld

Finally Friday

Afbeelding
Liefs, Marleen

Gewoon goed!

Afbeelding
Prachtige herfstkleuren sieren mijn uitzicht.        Vogels pikken lustig in een appel die ik op het terras heb gegooid. De broodbakmachine staat aan en de heerlijke geur van vers gebakken ciabatta vult de kamer. De twee jongste kinderen spelen rustig samen. Ik zit even achter mijn laptop met een kop zalige, Engelse (!), thee.  Soms is het gewoon goed! Fijne dag vandaag! Liefs, Marleen

Je eigen weg

In blogland zijn zoveel leuke blogs te vinden. De één gaat over het huishouden, de ander over opvoeden en de volgende over een bepaalde leefstijl.   In het begin werd ik er tureluurs van. Ja, wat goed om zelf brood te bakken. Tuurlijk dekens maken voor koude tijden. Uiteraard besparen op alles. Niet vergeten om zelf mijn kleren te verstellen of om sokken te breien. Het leest allemaal zo lekker en het is allemaal zo gemakkelijk. Toch? Of niet? Iedereen heeft een eigen stijl, eigen gewoontes. En wat die ander goed kan, hoef jij niet goed te kunnen.   Lezen, opslaan en een plekje geven. Misschien kan je wat met de tips, misschien ook niet. Ik heb gemerkt, ook aan mezelf, dat als de (vooral toch) dames in een zekere fase van hun leven komen, ze gaan twijfelen. Twijfelen aan zichzelf, hun relatie, hun capaciteiten.   En daarbij spiegelen we onszelf ook nog eens te vaak aan al die andere ‘perfecte’ dames in blogland die hun leven wel piekfijn in orde hebben. Of hebben ze dat toch niet?  Hoe